De Dodendraad
De dodendraad werd opgericht in opdracht van het Duitse bezettingsleger. De functie van de draad was om de kilometerslange rijksgrens af te sluiten. De Duitse soldaten slaagden er niet in om dit hermetisch te doen waardoor er veel mensen de grens konden overschrijden: vrijwilligers voor het Belgische leger, spionnen, bezorgers van clandestiene post, verzetslui, smokkelaars en vluchtelingen. Alle andere pogingen om de grens af te sluiten vereisten grote hoeveelheden manschappen. De dodendraad bood de oplossing, er waren daardoor natuurlijk veel minder Duitse troepen nodig. Vanaf 24 juli 1915 werd de draad van stroom voorzien van tweeduizend volt en was de grens volledig versperd.
De dodendraad heeft het neutrale Nederland geholpen. Nederland was namelijk verplicht om zijn grenzen te sluiten en te bewaken. De dodendraad heeft dit werk vereenvoudigd.
Aan de Limburgse grenzen zijn bijna driehonderd slachtoffers gevallen. Limburg was dan ook de provincie met het langste traject van de versperring: bijna de helft van de totale afstand van 332 km.
Schakelhuisjes
Langs de versperring werden Schalthäuser gebouwd. Dit waren schakelhuisjes waarin technische apparatuur werd ondergebracht en die dienden als wachtlokaal voor de grenswachters. Er zijn nog steeds delen van deze schakelhuisjes te vinden.
De Locatie
Je kan een replica van de Dodendraad bezichtigen in het Leudal. Dit is een historisch correcte plaats, mooi gelegen langs toeristische fiets- en wandelroutes. Het terrein heeft een overdekte picknickplaats met informatieve panelen: een ideale locatie als pauzeplek tijdens een wandel-of fietstocht. Je kan hier nog een doorgangspoort, een schildwachthuisje, een waarschuwingsbord en het torengedeelte van een schakelhuisje, inclusies messchakelaars, vinden.
Tip! Combineer dit met Grenswandeling 10.